Mijn diagnose

Niets heeft voor mij zo een hoog jeuk gehalte als een diagnose, want dat betekent een hokje, en een mens past niet in een hokje.

Er is nooit met mij direct gesproken over een diagnose, ik was, ik ben gewoon depressief, althans van tijd tot tijd. Langere periodes, kortere, diep en minder diep. Al ruim 18 jaar zoek ik er hulp voor, krijg ik hulp. Maar ook ik pas in een hokje volgens de mensen die ervoor hebben geleerd. 

Mijn diagnose luidt: Dysthymie. Dit staat voor het volgende:

‘Dysthymie is een langdurige milde depressie. Het wordt ook wel persisterende depressieve stoornis genoemd. Iemand met dysthymie voelt zich het grootste deel van de dag somber, en meer dagen wel dan niet. Het verschil met een depressie is dat de symptomen milder zijn, maar wel een chronisch beloop hebben. Dit wil zeggen dat zij gedurende minstens twee jaar aanwezig zijn. In die periode is iemand nooit langer dan twee maanden klachtenvrij. Ze beschrijven hun stemming als ‘in de put’ of verdrietig. Voor hun gevoel zijn ze ‘altijd al zo geweest’.

Bij dysthymie zijn dus niet alle symptomen van een depressie aanwezig. Wel kunnen tijdens de dysthymie ook depressieve episodes optreden. Dit betekent dat iemand twee jaar of langer milde depressieve klachten heeft, maar soms ook een ‘gewone’ depressie.

De ernst van de beperkingen in het functioneren is wisselend. Deze kunnen beperkt zijn, maar ook even ernstig of zelfs ernstiger dan die van een depressie’  bron: psycholoog.nl 

Nou dat ben ik dus, in mijn hokje ;-). Hoeveel klopt er van wat hierboven is beschreven? Alles. Dat is dan wel weer mooi, het klopt precies. Er staat dat beperkingen in het functioneren wisselend is. Daar kan ik me wel in vinden. Het gaat vaak ook echt wel goed, maar ik kan zo van de een op  de andere dag lamgeslagen zijn. Dan voel ik alles in me wegtrekken, al mijn plannen en ideeen, heb ik ook echt anderen nodig om me op de rit te houden. Dat heb ik wel altijd als winst gezien, dat ik als moeder moet zorgen voor een ander. Dat is voor mij een soort van reddingsboei, of zoals het hebben van huisdieren. Dolblij ben ik met onze viervoeters, want die zorgen er voor dat ik dus moet, ik ga of mijn lijf nu schreeuwt van nee, ik ga, want ze moeten er simpelweg even uit.

Ergens ook wel weer tegenstrijdig, want in dit soort periodes vallen me afspraken naleven heel erg zwaar. Vaak als ik een afspraak al poos heb staan en deze periode dient zich aan dan kan tot het misselijk aan toe ervaren dat ik het niet wil, dat ik het niet kan. ik kan niet op visite of ik kan niet op pad, dan is er wederom het hoofd wat van binnen keihard neeeeeee schreeuwt! Dus aan de ene kant zeg ik verantwoordelijkheid en dingen moeten zijn helpend en aan de andere kant ook totaal weer niet. 

Verder wordt er in dit artikel nog benoemd dat je moeite met concentratie kunt hebben en ook besluitenloosheid. Vooral dat laatste is bij mij ook erg hardnekkig, waar ik normaal precies weet wat ik wil lijkt het of ik dan continue tegen een betonnen muur aan beuk. Slechte eetlust of juist teveel eten, ook dat klopt. Mijn rem op eten is dan minder en mijn negatieve gevoelens zorgen voor snaai gedrag. Gering gevoel van eigenwaarde, ook die wordt genoemd. Dat is voor mij persoonlijk wel een van de allergrootste struikelblokken in dat soort periodes. Want mijn eigenwaarde daalt tot ver onder het vriespunt, wat dan in mijn ondernemerschap een giga probleem wordt. Want het zorgt ervoor dat ik op die momenten zeker weet dat mijn producten en ideeen flut zijn, niemand op mij zit te wachten, mijn ontwerpen lelijk zijn en ik nooit geld zal gaan verdienen.

Iedereen roemt me altijd om mijn zelfvertrouwen en durf dat ik gewoon doe en ervoor ga. Dat is zo onwijs tof want die Nicole ben ik ook, maar zo nu en dan is die andere Nicole er en die verpest het flink. Ik zit nu in een goede periode, en ik hoop dat deze langer  mag duren dan voorheen. Ik denk ook dat het gaat lukken omdat het thuis rustiger is, met zoon en dochter stukken beter gaat. We sinds kort zijn uitgebreid met nog 2 kids, onze oudste dochter woont weer thuis met haar vriendin. Volle drukke boel, huishouden van Ma Flodder  maar het brengt meer balans en positieve energie. Daar hoop ik echt zeker de vruchten van te plukken, we zullen zien.