In deze mega snelle online wereld, durf je dan ook voor jezelf te kiezen?

Waarom bepaalt je telefoon, of laptop hoe je leeft, is het echt zo belangrijk om geen enkel bericht te missen. Hoe zou het zijn om dat wel eens meer los te laten?

Gewoon eens een week niets, los komen van de online flow. De flow die ik zelf heel vaak als negatief ervaar. Want waarom moet ik ook constant alles controleren op mijn telefoon, who cares als ik eens wat mis. Alleen al om die reden heb ik altijd mijn geluid uit staan, heerlijk om zelf te bepalen wanneer ik kijk.

Maar toch, ondanks dit, voel ik nog steeds de druk om beschikbaar te zijn. Of eigenlijk is het meer het idee dat ik beschikbaar moet zijn. Want eigenlijk is het grote bullshit. Beschikbaar zijn is belangrijk voor jezelf, daarmee bedoel ik beschikbaar zijn voor de innerlijke jij, jezelf. Beschikbaar zijn voor jouw gezin, geliefden. Maar de buitenwereld, waarom zou je daar ook altijd voor beschikbaar moeten zijn.

Deze week heb ik na 3 jaar rond te lopen met pijn aan mijn schouder, waardoor ik gewoonweg mijn muis van de computer niet meer kon vasthouden, een behandeling gehad waarbij de kalk uit mijn schouder is verwijderd. 3 jaar! Waarom heb ik dat zo aangepakt, 3 jaar pijn. Teveel bezig geweest met de wereld om me heen te weinig op mezelf gericht. Maar ook al weer voor de 3e keer dit jaar de griep, de alarmbellen gaan af. Ik zorg toch nog steeds niet voldoende voor mezelf.

Daar kun je boos om worden, maar ik kan het ook zien als een eye opener, positief benaderen. Ja ik baal, ik wil fit zijn door met mijn werk en alle ideeën. Maar blijkbaar moet ik eerst nog iets anders doen voordat ik me hier volledig mee bezig kan houden.

Stress, druk het is een absolute ziekmaker, mijn man heeft het ook ervaren, hij heeft waarschijnlijk de ziekte van Crohn. Pats boem, daar zit je dan. Twee sukkeltjes naast elkaar. Maar dit is er niet zomaar, het is een proces van jaren. Zorgen om onze kids met ASS en paniekaanvallen, stress van ons werk, een eigen bedrijf, dingen moeilijk los kunnen laten.

Het is voor mij helder dat ik moet afremmen, ja ik wil dolgraag die online cursus de wereld in slingeren maar de doelstelling die ik daarvoor had heb ik al 3 x verlegd. Nu heb ik tegen mezelf gezegd, het komt wel. Het komt wanneer er de ruimte voor is, echte ruimte. Ik voel ook geen druk meer om iets te moeten posten op social media omdat dit nu eenmaal beter is voor de traffic naar mijn Facebook of Insta. Dikke bullshit (wederom) want who cares, de mensen die mij volgen die hoeven mijn leven immers niet te leven. Ik hoop dat diegenen die mij volgen me volgen omdat ik content plaats en schrijf die je raakt. Moet ik serieus willen dat ik dagelijks 10 mensen binnenhaal op mijn accounts zodat ik me groot voel?

Nope, nee, niet dus. Ten eerst, leef JOUW leven op jouw voorwaarden, laat je niet van de wijs brengen. Dikke middelvinger naar iedereen die jou ook maar het gevoel geeft dat het anders zou moeten. Ik ga ondernemen in een slow down modus, het komt als het komt, jij ook??